Rozdział 18

W poprzednim rozdziale


• przestraszyłeś mnie – mruknęłam
• przepraszam –szepnął mi na ucho. Podniósł mnie w ślubnym stylu, położył na łóżko – dobranoc kwiatuszku – wyszeptał i pocałował gdy zamknęłam oczy. Po chwili poczułam jak kładzie się obok.
• Cristiano?
• Tak kwiatuszku?
• Zamienisz się stronami? - spytałam odwracając głowę w jego stronę
• pewnie – odparł. Uniósł pościel, by łatwiej było mi przejść, weszłam na Portugalczyka, głowę położyłam na jego klatce, rękoma oplotłam talię, nogi spoczywały między niego.
• Wygodnie ci? - spytałam, umieścił pod głową drugą poduszkę, delikatnie mnie objął
• teraz tak.
• Możemy zawsze tak spać?
• Jeśli tylko chcesz....
• Chcę – szepnęłam i zamknęłam oczy powoli zasypiając.
•  
  Z perspektywy Cristiano
•  
  Delikatnie gładziłem jej włosy i plecy. Nie odzywaliśmy się do siebie, po prostu leżeliśmy. Była spokojna miała miarowy oddech, który delikatnie pieścił moją skórę.
• Laurencja – zacząłem – nie zrozum mnie źle....jesteś dla mnie bardzo ważną ...już raczej nie osobą, ale częścią życia. Jeśli nie przeraża cię dzieląca nas różnica wieku, to byłym w niebie móc nazwać cię swoją dziewczyną, szczęściem, miłością, a może później żoną. Nie wiem jak, dlaczego, po prostu skradłaś moje serce, chociaż nie wiem jak mogłaś je skraść, skoro to ty nim jesteś. Pamiętam nasze pierwsze spotkanie, te w Lizbonie, praktycznie nic się nie zmieniłaś, może poza jednym. Każdego dnia widzę cię piękniejszą i każdego dnia uświadamiam sobie czym jest miłość. To ty jesteś miłością....kocham cię.
• Cristiano? - mruknęła zaspanym głosem
• tak kwiatuszku?
• Przepraszam, mówiłeś coś? Bo zasnęłam i nie wiem czy mi się śniło, czy może coś mówiłeś, chyba że mówisz przez sen – wypowiadając ostatnie słowa zaśmiała się
• nic nie mówiłem – odparłem
• serio? Bo masz inny głos.
• Śpij mała, bo będziesz mieć worki pod oczami.
• Co? - zdziwiła się
• po prostu śpij
• dobranoc misiu – szepnęła
• dobranoc – pocałowałem ją w głowę i zamknąłem oczy odpływając w krainę Morfeusza.
  Z perspektywy Lulu, południe
• Cristiano – po raz  kolejny szturchnęłam chłopaka – Cristiano wstawaj!
• Moment mamo – wymamrotał
• Cris, obudź się. - do sypialni przydreptał Zibo, wskoczył na łóżko i zaczął lizać Cristiano po twarzy – yhmm...Lulu nie teraz....przestań...Lulcia....dokończymy innym razem....muszę...iść...Lulu ja mam trening
• no właśnie, masz trening – powiedziałam, otworzył oczy, zrobił dziwną minę – dzień dobry
• czy...yhmm...to był Zibo?
• Ehe – przytaknęłam – chcesz kawy?
• Żartujesz? - spytał
• ale z kawą, czy...
• to byłaś ty!
• Nie, nie mam nawyku lizania ludzi po twarzy, by ich obudzić.
• O boże – mruknął
• to ty idź się zdezynfekować, bo ja cię nie pocałuję – wyjaśniłam – zrobię ci kawę.
• Jak chcesz – wstał i poszedł do łazienki
• co chcesz na śniadanie?
• Umiesz zrobić jajecznicę? - spytał wychylając głowę przez drzwi, przytaknęłam – to cudownie – odparł i posłał mi buziaka. Zeszłam na dół, wyjęłam z kieszeni telefon i zadzwoniłam do Hani.
• Nie możesz dziś z nami iść? - spytała
• nie o to chodzi – odparłam - idę z wami, tylko musisz mi pomóc
• co się dzieje?
• Z ilu jajek zrobić jajecznicę.
• Z tylu ilu zjesz. - zaśmiała się
• ale to nie dla mnie – wyjaśniłam
• uuu....śniadanko po upojnej nocy?
• Mów. - warknęłam
• co robisz? - spytał Cristiano
• kurwa – szepnęłam – okey, to wyślij mi sms'a o której i gdzie się spotykamy – uśmiechnęłam się do Portugalczyka, który miał na sobie tylko ręcznik – cześć.
• Obgadujesz mnie? - zaśmiał się
• nie. Szybko ci poszło.
• Normalnie – wzruszył ramionami – co ze śniadaniem
• nie mogłam znaleźć patelni. A poza tym nie wiem z ilu jajek zjesz jajecznice.
• Rozumiem, tu masz patelnie – wskazał na szafkę i wyciągnął jedną
• dziękuję – otworzyłam lodówkę – z 10 wystarczy?
• Co? - zadziwił się
• jajecznica, z 10 jajek.
• Ktoś z nami jeszcze je?
• Nie, no co ty. Tylko dla ciebie. - uśmiechnęłam się
• Aha
• jesteś mężczyzną, to więcej zjesz.
• Wiesz co kwiatuszku? - spytał przytulając się do moich pleców – zjedzmy na mieście.
• Nie otruję cię.
• Wiem, ale praktycznie jest pora obiadowa. - obrócił mnie przodem do siebie i schylił
• o! wiadomość od Hani – posłałam mu uśmiech – z tym obiadem, a właściwie śniadaniem, to jestem z Hanią umówiona na 16, a ty....
• spokojnie wyrobimy się – mruknął w moje usta
• to może pójdziesz się ubrać, co? Chyba, że masz zamiar paradować w samym ręczniku.
• Zaraz – odparł nie odrywając się ode mnie
• teraz – powiedziałam – też się muszę przebrać.
• Dlaczego?
• Mam na sobie tylko twoją koszulkę.
• I bardzo ładnie wyglądasz – uśmiechnął się – tylko jak podnosisz ręce to widać ci pośladki
• głupek – mruknęłam i weszłam na górę. Po chwili dołączył do mnie Cristiano, usiadł za mną i przytulił się do moich pleców
• Co kwiatuszku?
• Gdzie masz komputer? - spytałam odwracając się do niego
• po co ci komputer skoro masz mnie?
• Okey, to podaj mi temperaturę, prędkość wiatru, ciśnienie atmosferyczne i jaka będzie pogoda za kilka godzin, czy będzie burza i padnę ze strachu.
• Przepraszam, zapomniałem.
• Nie masz za co. Po prostu dziwnie się chmurzy. Może to chwilowe – wzruszyłam ramionami. Przyniósł już włączony komputer i położył na przeciw mnie
• idę się ubrać – mruknął całując mnie w głowę. Kiedy wrócił siedziałam na łóżku, czekając na Cristiano – gotowa?
• Tak – mruknęłam – ale masz tapetę ustawioną
• ładnie wyszłaś – zaśmiał się
• tak, jak robiłeś mi wąsy z pałeczek.
• A ty w tym czasie pakowałaś mi sushi do ust. - odparł – chodź – podał mi rękę i wyszliśmy z domu. Pol godziny później siedzieliśmy w małej restauracji, zamówiliśmy. Rozmowę przerwał nam telefon od taty.
• Odbierz – ponaglił Portugalczyk
• cześć tato.
• Gdzie jesteś?
• W restauracji, jem obiad.
• Ze znajomymi?
• Tak, a dlaczego pytasz?
• Po prostu, cieszę się że masz towarzystwo. A co dziś będziesz robić
• tato, co się stało? Nigdy nie zadawałeś mi takich pytań jak mama.
• Przepraszam, po prostu jesteś sama w obcym państwie, martwię się
• nie jestem sama. - odparłam patrząc na Cristiano
• faktycznie jest Hania. - zaśmiał się – bądź grzeczna kocham cię , pa.
• Cześć – rozłączyłam się
• kiedy twój tata wraca? - spytał
• za...3 dni! A mama za 11.
• a co robi? - spytał – jeśli...
• jest aktorką teatralną, czasem jest reżyserem.
• Rozumiem -zjedliśmy, po uregulowaniu rachunku przez Cristiano, wsiedliśmy do samochodu – gdzie mam cię zawieźć?
• Do Hani – uśmiechnęłam się do niego, zatrzymał się na parkingu pod mieszkaniem mojej przyjaciółki
• to daj buziaka i zmykaj -przyciągnęłam go do siebie i zatopiłam się w jego słodkich ustach. Na początku całował delikatnie, lecz z każdą chwilą jego pocałunki były coraz bardziej zachłanne – fajny ten buziak
• masz na zapas – wzruszyłam ramionami i wyszłam. Nie odjechał tylko otworzył okno ze swojej strony i delikatnie wychylił głowę. Podeszłam, pocałowałam go – już nie wrócę. Idę prosto do Hani – oświadczyłam
• nie wątpię, poczekam aż wejdziesz. - udałam się w stronę wejścia, a Cristiano zawrócił auto – cześć kwiatuszku – krzyknął gdy otworzyłam drzwi
• pa doniczko – odkrzyknęłam, weszłam po schodach na górę, gdzie czekała już na mnie Hania, przywitałyśmy się i usiadłyśmy przy stole kuchennym ze szklankami schłodzonej lemoniady – o której wychodzimy? - spytałam
• trening zaczyna się o 16....
• właściwie to trening zaczyna się o 18, bo o 16 mają jakieś badania i coś tam jeszcze. - wyjaśniłam – jak chcesz to zadzwonię i dowiem się dokładniej
• nie no co ty. Tadek od wczoraj chodzi jak naładowany, o niczym innym nie mówi. Powiedział, że koniecznie chce zdjęcie chociaż z jednym zawodnikiem.
• Da się załatwić – zaśmiałam się
• oczywiście, jeśli wcześniej nie straci przytomności z nadmiaru wrażeń – wyszliśmy z mieszkania po 16, niespełna godzinę później szliśmy w stronę ośrodka treningowego. Po zwiedzeniu pomieszczenia jakim jest łazienka udaliśmy się w stronę murawy, na której mieli ćwiczyć piłkarze, wybiegli w tym samym czasie gdy usiedliśmy na trybunach.
  Z perspektywy Cristiano
• Trenerze, zostanę dziś na siłowni – powiedziałem
• dobrze, tylko krzywdy sobie nie zrób – zaśmiał się
• dlaczego mam zrobić sobie krzywdę?
• Niby ćwiczysz, a myślisz o niej. - zauważył. Wszedłem do pomieszczenia, w którym ćwiczył Rafa, Fabio, Kaka i Xabi.
• Czy to, aż tak widać? - spytałem sam siebie
• widać, widać – mruknął Kaka siadając obok
• powiedziałem to głośno?
• Nie, ale wiem co masz na myśli. Nie zrozum mnie źle, ale powinieneś powiedzieć jej co czujesz, czy chcesz byście byli razem, czy to tylko przyjaźń i chwilowe zauroczenie.
• Właściwie...to my jesteśmy razem. Tak mi się wydaje.
• No dobrze, a powiedziałeś jej co do niej czujesz?
• Powiedziałem – mruknąłem
• i co ona na to? - napiłem się wody i spojrzałem na niego
• właściwie, to nie wiem.
• Zwiałeś? Odurzyłeś ją?
• Nie – przerwałem
• to co?
• Kiedy mówiłem, to nie wiedziałem że śpi, obudziła się po wszystkim...dobra. Dzięki, czas wziąć się za trening.
  Z perspektywy Lulu
• Czy mi się wydaje, czy mój chłopak zaraz zaślini sobie aparat? - spytała Hania
• Nie widzę Cristiano – mruknęłam
• ja też, myślisz, że coś mu się stało? - spytał Tadek odwracając się do nas
• wypluj to! - krzyknęłam
• spokojnie, może to tylko kontuzja – wtrąciła Hania
• CO? - spytaliśmy razem
• żartujesz? - zaczął Tadek
• właśnie, przecież to mój Cristiano.
• Jak to twój? - zdziwił się Tadek – w sensie, że ulubiony zawodnik?
• Coś w tym stylu – odpowiedziała Hania
• wy się tylko na ciało patrzycie.
• Widziałeś jego oczy? - spytałam – a poza tym to świetny facet. Przyjacielski i zawsze jest gdy go potrzebujesz. - wyjaśniłam
• a mówiłaś, że to ja mam manie na jego punkcie.
• Chodźcie, pójdziemy w stronę siłowni – zaproponowałam - może tam spotkamy jakiegoś piłkarza.
• Oby, bo nie po to ładowałem trzy pary baterii – zeszliśmy z trybun, gdy przechodziliśmy Marcelo, Sergio i Mesut biegli obok, uśmiechnęłam się i pomachałam im, odmachali, a Marcelo teatralnie posłał mi buziaka. Wszystko widział Tadek, który patrzył na wszystko z niedowierzaniem. Kiedy podeszliśmy do budynku przez oszkloną ścianę zauważyłam Cristiano ćwiczącego na bieżni. Stanęłam do niego przodem i wystawiłam język, zauważył mnie i też pokazał język, zaczęliśmy stroić do siebie różne miny – co robisz? Przecież to Cristiano Ronaldo.
• Wiem kim jest – mruknęłam. Zszedł z bieżni i machnął do nas ręką i wskazał w jedną stronę – co on robi?
• Chyba chce byśmy tam poszli. - powiedziałam – chodźcie – gdy byliśmy przy drzwiach, te się otworzyły i wychylił się zza nich Cristiano
• a ty do kogo? - zwrócił się do mnie
• do doniczki – powiedziałam, na co uniósł jedną brew – odsuń się, chcę wejść
• za buziaka -wyszczerzył się
• dziś limit wyczerpałeś.
• Kwiatuszku?
• Co?
• a temu – wskazał głową na Tadka – co się stało? – spojrzałam na chłopaka, który patrzył na Cristiano z niedowierzaniem.
• To jest Tadek, chłopak Hani.
• Cześć, jestem Cristiano – podał mu rękę
• to wy się znacie? - spytał
• oczywiście.
• Załatw mi autograf! - krzyknął na tyle głośno, że zleciała się reszta piłkarzy, którzy ćwiczyli na siłowni.
• Myślę, że.....
• LULCIA! - przerwał mi Marcelo – przyszłaś mnie odwiedzić? Prawda?
• Oczywiście – zaśmiałam się
• pięknie wyglądasz – pochwalił mój strój – zawsze pięknie wyglądasz
• nie pozwalaj sobie – zagroził Portugalczyk
• w przeciwieństwie do ciebie Marcelo powiedział, że ładnie wyglądam.
• Dlaczego oni cię znają? - spytał Tadek – kim oni właściwie dla ciebie są?
• Panowie – zaczął Kaka – uspokójcie się. Cześć jestem Kaka, to jest Rafa, Fabio, Marcelo, a tam idą Karim, Mesut, Iker, Sergio...
• ale ja was znam. Hania, gdzie jest mój plakat?
• Bo ja wiem, pewnie zostawiłeś w domu – wzruszyła ramionami.
• Co? to jak ja dos...
• spokojnie – przerwałam mu – Cristiano?
• Co?
• kultury buraku – szturchnął go Marcelo – to dziewczyna, a na dodatek Lulcia. Co możemy dla ciebie zrobić?
• Załatwisz jakiś duży plakat, czy coś w tym stylu, byście mogli się podpisać?
• To może koszulka? - spytał Kaka
• to może jedno i drugie? - zaproponował Fabio
• a ja mam lepszy pomysł – wtrącił CR – po treningu pomyślimy, jedź ze znajomymi a ja coś przygotuję i ci przywiozę.
• Super.
• A zdjęcia?
• FOTA GRUPOWA! - krzyknęłam, piłkarze bez słowa ustawili się wokół moich przyjaciół. Pożegnaliśmy się i wróciliśmy do domu Hani i Tadka. Chłopak przez całą drogę nie odezwał się do nas słowem dopiero w domu kiedy usiedliśmy przy stole zadał mi pytanie.
• Właściwie to kim jest dla ciebie Ronaldo? I reszta?
• Marcelo to mój przyjaciel, reszta to znajomi – wyjaśniłam
• a Ronaldo? - spytał
• powiedz mu – szepnęła – nie powie nikomu
• przecież wiem.
• Najwyżej zemdleje – wzruszyła ramionami
• Cristiano i ja....jesteśmy razem – odpowiedziałam
• co? w sensie....że...ty i on...to...yhmmm
• jesteśmy parą.
• O cholera – westchnął – i ja się dopiero teraz dowiedziałem?
• Nie przeginaj – syknęła Hania
• dobra – podniósł ręce w geście obronnym – idę do chłopaków. Cześć
• tylko....Tadek! - krzyknęła za nim Hania
• wiem, pominę związek Lulu. - Tadek wyszedł, a my spędziłyśmy wieczór na rozmowie, gdy wyszłam z budynku zauważyłam samochód Cristiano, wyjęłam z kieszeni telefon, nie dzwonił, wsiadłam do środka
• długo czekasz?
• Nie, jakiś kwadrans – uśmiechnął się – w bagażniku mam gadżety dla twojego znajomego.
• To pójdę zanieść
• pójdziemy – poprawił. Wysiedliśmy z samochodu, na schodach spotkaliśmy Tadka, który tym razem nie zaniemówił. Gdy przejeżdżaliśmy obok mojego domu, Cristiano nagle się zatrzymał
• co jest?
• Światło – mruknął
• do cholery, Cristiano co się dzieje?
• Światło pali się w salonie – mruknął
• myślisz, że to Karol – spytałam szeptem
• nie bój się, jestem przy tobie
• Cristiano, nie znasz go to psychopata....delikatnie mówiąc
• chodź – wysiedliśmy z samochodu i udaliśmy się w stronę drzwi, cały czas trzymałam Cristiano za rękę i szłam za nim, drzwi były otwarte, weszliśmy do środka, w salonie włączony był telewizor – Cristiano, proszę wyjdźmy stąd – szepnęłam wtulając się w jego plecy
• nie ma opcji – odparł
• Laurencja? - usłyszałam znajomy głos – co on tu robi?

Ubranie Lulu

 

kto to będzie?
Cristiano, wiesz?

 

Pewnie Prezes już się domyśla.

W środę Malinowa Mamba Naughty Girl i Mesut

a za tydzień 19.Coś mi się wydaje, że 20 rozdział nie będzie tym ostatnim...

do zobaczenia:)

 

Rozdział 17

O 19 swoją obecnością zaszczycili nas Marcelo i Mesut. Otworzyłam im w mokrych włosach.

• problem z włosami? - spytał Mesut na dzień dobry
• tak jakby.
• Chodź na górę, pomogę ci.
• Co? - zdziwiłam się
• mam spore doświadczenie - uśmiechnął się
• będę w kuchni – mruknął Marcelo
• co masz na myśli, mówiąc że masz doświadczenie.
• Mam trzy młodsze siostry, moja mama nie potrafi zrobić zwykłego warkocza, więc jak byłem na wakacjach u dziadków, to nauczyłem się czesać. - zaśmiał się – nawet mówiłem, że jak nie wyjdzie mi z piłką, to będę fryzjerem. Nie śmiej się. Kaka dla przykładu robi świetny makijaż
• wy tak na poważnie – zdziwiłam się
• no tak.
• Żartujesz, Kaka robi makijaże?
• Tak, ostatnio popisał się przed ślubem siostry Cristiano.
• A co się stało? - spytałam
• makijażystka zrobiła jej niezłą wiochę na twarzy – zarechotał Marcelo
• co zrobiła?
• Nie ważne, wyglądała jakby cała drużyna malowała ją jednocześnie i każdy upodobał sobie inny kolor, twierdząc, że ten będzie najlepszy. Chciała odwołać ślub, ale do akcji wkroczył Kaka i uratował ślub, panne młodą i makijażystkę od zagłady.
• A uwierz, Mes serio dobrze czesze. - dodał Brazylijczyk
• To pokaż co potrafisz – podałam chłopakowi szczotkę
• Marcelo! - krzyknął Niemiec
• co?
• chodź, będziesz moim asystentem.
• Serio? - spytał zaskoczony
• tak, serio.
• ZAWSZE O TYM MARZYŁEM! - krzyknął
• mogę wiedzieć, co tu się dzieje? - spytał Cristiano
• gdzie byłeś?
• Na dole, jakoś alkohol musi się schłodzić, co? To jak? Ktoś mi wytłumaczy, dlaczego Marcelo klęczy przed Mesutem, który ma twoją szczotkę w ręku i dlaczego masz mokre włosy?
• Ja – Marcelo wskazał na siebie – będę asystentem Mesuta
• ja – Mesut wskazał na siebie – będę fryzjerem Lulu
• a ja – wskazałam na siebie – będę czesana przez Mesuta i jego asystenta Marcelo – Cristiano nie odpowiedział, tylko zamrugał kilka razy i podrapał się po głowie
• to ja – wskazał na siebie – wyłożę jedzenie do misek. - w trójkę weszliśmy na górę, Mesut kazał nam wejść do pokoju, a sam poszedł do łazienki, nie wiem której, ale kilka tu jest. Wrócił z suszarką, prostownicą, szczotkami i innymi pierdołami.
• Skąd to wziąłeś? - spytałam
• pamiętaj, że Cristiano ma mamę i dwie siostry. Dolores i Katia to moje klientki, kiedy są w Madrycie. Myślę, że Cristiano powinien wygospodarować i mi gabinet bym mógł czesać. Oooo.....taaak...
• Mesut?
• Co? wyrwałaś mnie z zamyśleń.
• Wydaje mi się, że w takim tempie to do północy nie zdążymy – mruknął Marcelo.
• Spokojnie. - mruknął, spryskał mi czymś włosy, rozczesał, do jednej ręki wziął szczotkę do modelowania, w drugą suszarkę, Marcelo stał naprzeciw mnie i robił śmieszne miny – lakier
• jaki klakier? Ten ze Smerfów? Kot Gargamela? Przy okazji świetna bajka, ostatnio widziałem odcinek, w którym Smerfy zabrali Gargamela do jakiejś kopalni, bo tam było złoto, ale okazało się, że to było fałszywe złoto, w sensie, że kamienie pomalowane złotą farbą, a pewnie zastanawiacie się dlaczego Gargamelowi potrzebne było złoto? - wymieniliśmy spojrzenia – bo miał problemy finansowe! Przyszedł do niego, taki facet taki teraźniejszy kormolik.
• Kto? - spytaliśmy jednocześnie
• kormolik. Wynosi telewizory i komputery z domu. Widziałem w telewizji.
• Chyba komornik.
• No przecież mówię – zaśmiał się
• mówiłem lakier, a nie klakier. LAKIER! - zaczął Mesut
• będziesz coś malować? - zdziwił się
• co?
• przecież lakierem maluje się paznokcie, nie?
• Chodziło mi o ten, co masz w łapie!
• Ach ten! - krzyknął i chciał spryskać moje włosy, ale spryskał sobie twarz – to jest niebezpieczne! Nie pozwolę, byś zrobił Lulci krzywdę! Nie zgadzam się! - podbiegł do okna, otworzył je i wyrzucił lakier.
• AŁA! KOGO POJEBAŁO? - usłyszeliśmy z dołu krzyk, podbiegłam z Mesutem do okna – CZY JUŻ NIE MOGĘ, WE WŁASNYM DOMU WYJŚĆ NA WŁASNE PODWÓRKO, BY NIE ZOSTAĆ ZAATAKOWANYM, PRZEZ....PRZEZ TO? - spojrzał na butelkę i również psiknął sobie w oczy
• BOLI? - krzyknęłam
• NIE, ŁASKOCZE!
• NIE RUSZAJ SIĘ!- krzyknęłam i zbiegłam na dół, po drodze zgarnęłam krople do oczu i zmoczoną chusteczkę, podeszłam do Portugalczyka, stanęłam na palcach, podpierając się o jego klatkę i delikatnie przemyłam mu oczy, które były tak zaciśnięte, że miał ledwo widoczne rzęsy. - otwórz – szepnęłam, zamrugał i po chwili ukazały mi się czekoladowe tęczówki Cristiano – znowu oczy, co? - zaśmiałam się
• mój prywatny lekarz, podoba mi sie, chociaż wolałbym cię w trochę innej odsłonie i bez udziału publiczności – mruknął
• nie przesadzaj.
• No co? Nie można pomarzyć?
• Można.
• Sama widzisz. A wracając do mojego prywatnego lekarza, to niedługo mam urodziny i ...
• urodziny masz w lutym – przerwałam mu
• skąd wiesz?
• Sprawdziłam – uśmiechnęłam się
• ciekawe gdzie – zadrwił
• W Wikipedii ośle. Schyl się.
• Co to? - wskazał na małą buteleczkę
• krople do oczu. - wyjaśniłam
• skąd je masz?
• Z torebki. Zawsze mam je przy sobie. - zakropiłam oczy Portugalczyka – lepiej?
• Niezupełnie. - mruknął – ale możesz temu zaradzić
• w jaki sposób?
• Słodki buziak i jestem w stu procentach wyleczony.
• Psiknąłeś sobie w oczy, a nie usta – odparłam i weszłam do domu. - dokończ swoje dzieło – zwróciłam się do Mesuta. Niespełna pięć minut później, zakrył mi oczy i zaprowadził do lustra.
• Proszę, jak ci się podoba?
• O kurde, serio masz talent.
• Dziękuję – uśmiechnął się
• No Lulcia, teraz ubierz to – podał mi jakąś sukienkę
• skąd ją masz? - zdziwiłam się patrząc na wzorzystą i falbaniastą kreację.
• Nie podoba ci się? Zobacz jaka fajna – ubrał ową rzecz na siebie
• Marcelo, czy ty do reszty zgłupiałeś? - spytał Cris wchodząc do pokoju
• nie, dlaczego. Prezentuję Lulu sukienkę, którą dla niej wybrałem.
• To koszula nocna mojej mamy – odparł, na co z Mesutem wybuchnęliśmy śmiechem.
• Wiesz co Marcelo, raczej zostanę przy swoich ubraniach. - odparłam – i tobie radzę to samo. - o 20 zaczęli schodzić się piłkarze. Kiedy wszyscy byli w komplecie, do salonu wparował Sergio przebrany za torreadora. Na jego widok, większość się zakrztusiła, a biedny Fabio spadł z krzesła.
• Cisza! - krzyknął – Marcelo, włącz muzykę.
• Czekaj, tylko znajdę – odparł, Sergio przybrał dziwną pozę i stuknął dwa razy obcasem w parkiet. Usiadłam na kanapie pomiędzy Mesutem, a Ikerem.
• Mam – krzyknął Brazylijczyk – gotowy?
• MARCELO! - ryknął – MIAŁEŚ WŁĄCZYĆ MUZYKĘ! A TO....CO TO JEST?
• Macarena – odparł, Sergio głośno westchnął - no co?
• Pokażę wam jak powinno tańczyć się....
• zabierz mu ktoś to prześcieradło! - krzyknął Marcelo. Większość drużyny rzuciło się w stronę przerażonego Sergio.
• HEJ! - krzyknęłam najgłośniej jak mogłam, wszyscy zwrócili się w moją stronę – zostawcie go w spokoju i ci co mają w klubie parzyste numery na moje prawo, ci co nieparzyste na moją lewą stronę. - pośpiesznie wykonali moje polecenie – Sergio idź się przebrać, a ty Cristiano nie śmiej się za moimi plecami, tylko dołącz do grupy
• ale – zaczął
• tak widzę cię, Marcelo pomóż Karimowi włączyć tą grę co ostatnio. Pipka, Kaka, Mesut i Iker idą ze mną. Reszta siadać na dupach. - odwróciłam się i poszłam do kuchni w towarzystwie piłkarzy.
• Co mamy robić? - zapytali chórem
• weźcie te piwa – wyciągnęłam alkohol z lodówki
• a jakieś żarcie? - spytał Marcelo gdy wszedł do kuchni
• a ty nie miałeś pomagać Karimowi?
• Wszystko gotowe – dodał Francuz
• to co z żarciem? - zapytał ponownie Brazylijczyk
• no właśnie, Fabio pytał o ogórki.
• Proszę – podałam Karimowi słoik – coś jeszcze?
• Nie.
• Zamówiłem pizze, będzie za pół godziny – dodał Cris – a tobie przyniosłem sok
• nie pijesz? - spytali chórem
• dziś nie. Jutro umówiłam się z przyjaciółką, więc wolę nie być na kacu.
• Babski shopping? - spytał Mesut wysokim głosem
• coś w tym stylu. - odparłam naśladując Niemca
• a co do zakupów, to widzieliście w co ostatnio ubrała się ta masażystka
• jaka masażystka? - spytałam
• mamy nową masażystkę – wyjaśnił mój..... Cristiano
• porażka – powiedział Mesut
• i ma cycki sylikonowe – oburzył się Karim – takie wielkie – pokazał – lubię cycki, ale wolę naturalne.
• I żeby ogólnie były – dodał Iker
• takie...żeby dopasowały się w dłoni, albo większe – mruknął Pipita
• nie mogą być też obwisłe – zauważył Karim
• i takie jak się ściąga stanik to też cycki.
• A co do sutków, to nie mogą być.... - zaczął Mesut
• jak wentylatory – dokończył Karim
• dobre porównanie – zarechotał Marcelo, Kaka tylko stał i kręcił głową z niedowierzaniem.
• Przepraszam cię za nich – szepnął
• spokojnie, nie wiedzą na co mnie stać.
• Jednak facet to facet – powiedział Iker
• pewnie – powiedzieli razem, gdy cała drużyna gościła się w kuchni
• stworzony jako pierwszy, po to by rządzić! - dodał Sergio
• masz racje – powiedziałam – nawet Bóg musiał zacząć od zera.
• Uuuuu – rozległo się w pomieszczeniu
• tak? - spytał Sergio – a twoja babcia podkochiwała się w Ridgu z Mody na Sukces – nie odpowiedziałam, uśmiechnęłam się pod nosem, spojrzałam pytająco na Cristiano, on tylko mruknął porozumiewawczo – z mistrzem ciętej riposty nie wygrasz.
• Widzę, że nie uświadomiono cię, czym jest cięta riposta. Pozwolisz, że ja to zrobię. Cięta riposta to złośliwa uwaga mająca zbić twojego rozmówcę z tropu ale nie ma być chamska bądź wulgarna. Więc tekst w stylu "twoja stara..." lub "gdy cię widzę..." nie jest ciętą ripostą, a jedynie udowodnieniem tego, że nie masz własnych pomysłów, elokwencji, a przede wszystkim taktu. Dlatego drogi Sergio wiedz, że zapamiętanie paru tekstów z neta pomoże ci "zabłysnąć" w mało inteligentnym towarzystwie, którzy za sto lat prawdopodobnie dogonią homo sapiens, nie wspominając o obecnej cywilizacji, bo do tego potrzeba ewolucji, ale mistrzem ciętej riposty w ten sposób nie zostaniesz. - piłkarze spoglądali raz na mnie, raz na Sergio
• załóżmy, że jesteś facetem. Co byś mi odpowiedziała, gdybym porównał twojego penisa do niemowlaka.
• Przyznałabym ci rację – uśmiechnęłam się
• CO? - spytali zaskoczeni
• tak, powiedziałabym że waży 3,600 i ma 56 centymetrów. - Sergio zaniemówił, a reszta ryknęła śmiechem. Wyszłam z kuchni w towarzystwie piłkarzy, zostawiając Ramosa samego. Kierowałam się w stronę łazienki, a panowie za mną – co robicie?
• Idziemy za tobą
• a jak wam powiem, że chcę skorzystać z łazienki?
• Przycisnęło cię? - spytał Marcelo z bananem na twarzy
• chciałam się odlać – wyjaśniłam
• i to jest baba – krzyknął Gonzalo – w...w..w sensie, że kobieta która...która bez problemu...dogada się...z facetami...bez..problemu...bez – wydukał
• spoko – mruknęłam i weszłam do łazienki, wcześniej zamykają drzwi. Rozległo się pukanie kilku osób na raz
• Eeee...to my – zaczął Mesut
• poważnie? A myślałam, że Gargamel w towarzystwie Smerfów i Klakiera
• BARDZO ŚMIESZNE! - krzyknął Marcelo – OBRAŻAM SIĘ NA CIEBIE
• a jeśli powiem, że nakarmię cię jak kiedyś?
• Nie odpowiem, bo Cristiano tu jest.
• A co on ma do tego? - zdziwiłam się, piłkarze dyskutowali bardzo głośno, musieli nie słyszeć dźwięku wody, kiedy wycierałam ręce za drzwiami panowała dziwna cisza, gdy otworzyłam drzwi do łazienki wpadło do niej kilku piłkarzy – mogę wiedzieć co robicie?
• bo...było cicho....to...pomyśleliśmy, że coś ci się stało.
• Jak widzicie – okręciłam się – wszystko w porządku. A teraz, wracajcie do salonu, podzieleni na dwie drużyny, jak wcześniej mówiłam. Jedni na lewo, drudzy na prawo. - piłkarze udali się do salonu i rozległ się dzwonek do drzwi
• wyżerka – zaśmiał się Cristiano
• pójdę z tobą – odparłam, kiedy otworzyliśmy drzwi, dostawcy nie było widać zza sterty pudeł, CR wziął od niego część i chciał mi podać, ale pojawił się Fabio z Marcelo i w dwójkę wzięli wszystkie pizze zostawiając tylko jedną
• z tą sobie poradzicie – odparli
• jakaś większa impreza – zaśmiał się dostawca
• taa turniej trój-magiczny – odarłam, Cris uregulował rachunek dając chłopakowi spory napiwek
• turniej trój-magiczny? - spytał po zamknięciu drzwi
• pewnie. Jeszcze nie znasz planów Marcelo?
• Raczej nie. - mruknął i mnie objął
• turniej składa się z trzech zadań. Reszty dowiesz się w salonie – odparłam i delikatnie musnęłam ustami jego brodę
• a to za co?
• Na szczęście – szepnęłam i weszłam do salonu siadając na ogromnej kanapie obok Marcelo, który wymusił na reszcie zrobienie miejsca dla mnie.
• To co gramy? - spytał
• a jesteście dobrze podzieleni?
• Oczywiście – powiedział Iker – Rafa, Sergio, Sami, Kaka, Mesut, Marcelo i Pipita mają parzyste numery. A Pepe, Fabio, Cristiano, Karim, Luka i ja mamy nie parzyste i brakuje nam jednego gracza.
• O nie! - zaprotestowałam – ja nie będę grać.
• Dlaczego? - spytali chórem
• przecież potrafisz – dodał Marcelo
• tak, pewnie – mruknęłam
• będziesz z nami, a my ci pomożemy – odpowiedział Pepe
• oczywiście! - poparł go Fabio
• my jesteśmy bardzo pomocni – dodał Karim
• będziesz siedzieć i trzymać joystick, a my zajmiemy się resztą – zarechotał Cris
• hej, przypominam ci że to JA ciebie ograłam, a nie TY mnie – zauważyłam
• ma racje – potwierdził Marcelo – przy małej pomocy, ale wygrała z tobą
• coś czuję Marcelo, że to twoja ostatnia wizyta w tym domu – odpowiedział Portugalczyk
• zawsze możesz przyjść do mnie – dodałam – to gramy po kolei?
• W sensie? - spytali
• normalnie – wzruszyłam ramionami i podałam siedzącemu obok Cristiano notes i długopis– jedynka z dwójką?
• Rafa i Iker - mruknął
• trójka z czwórką?
• Pepe i Sergio
• piątka z szóstką?
• Fabio i Sami
• siódemka z ósemką
• Kaka i ja
• grasz z ósemką?
• Nieeee – odarli chórem – nie wiesz jak mówią na Crisa?
• Jakbym wiedziała to bym nie pytała.
• CR7 – wyszczerzył się Cristiano
• wow – szepnęłam – i tam był moment, w którym powinnam stracić przytomność?
• Bardzo śmieszne – mruknął – kto następny?
• dziewiątka z dziesią
• TO MY! - ryknął Mesut z Karimem
• zapisz – zwróciłam się do Crisa – jedenastka z dwu...
• nie ma numeru jedenastego – wyjaśnił Brazylijczyk – zagram z Luką
• notujesz? - spytałam
• oczywiście – westchnął, do rozegrania został jeden mecz, który zdecyduje kto wygra.
• i kto został? - rozejrzałam się po pokoju
• Pipa z....tobą – wyjaśnił. Przesunęłam się w lewo robiąc miejsce dla Ikera, który usiadł w środku. Nagle w wolne miejsce usiedli Karim, Cristiano, Pepe, jakimś cudem zmieścił się jeszcze Fabio.
• A wy co tu robicie? - spytałam
• będziemy ci kibicować – powiedział nadzwyczaj głośno Karim
• nie jestem głucha.
• To wersja dla nich – szepnął Cristiano
• tak na prawdę będziemy ci pomagać – dodał Karim
• co tam szepczecie? - spytał Sergio.
• Wiesz co Karim, to...to Mesut mnie czesał
• CO JA? - spytał
• świetnie ułożyłeś Lulu włosy – pochwalił
• Marcelo był asystentem – dodałam
• no właśnie gdzie jest Marcelo? - spytał Cristiano
• LULCIA! - usłyszeliśmy krzyk Brazylijczyka – a co myślisz o tym zestawie? - wyszedł ubrany w dużą pidżamę w biedronki
• CO TY MASZ NA SOBIE? - ryknął Cristiano, a reszta wybuchła śmiechem, Iker aż popłakał się ze śmiechu, Luka zakrztusił się piwem które pił. Sergio leżał i klepał podłogę.
• No co? - spytał zdziwiony - czytałem że takie zestawy są bardzo modne.
• Tak oczywiście – potwierdzili
• a ty Lulcia, co myślisz?
• Ten zestaw w biedronki...hmmm....no ten....Cristiano, a tak właściwie, to kupiłeś to dla siebie czy może niespodzianka dla kogoś?
• Kupiłem tą pidżamę mojej mamie na urodziny – wyjaśnił
• aaaa.....czy ona widziała już ten prezent? - spytałam
• no nie. Urodziny ma za dwa tygodnie. - wyjaśnił
• chwała Bogu – powiedział Kaka i spojrzał na mnie
• to może – zaczęłam – pomogę ci wybrać...inny prezent?
• Nie podoba ci się ta pidżama? - spytał
• wiesz...no...yyyy....daj Marcelo tą pidżamę, pasuje mu, a my wybierzemy, coś bardziej praktycznego?
• Co masz na myśli?
• Cristiano. Jeśli kupisz mamie...biżuterię, to będzie mogła się pochwalić, że jej syn ma świetny gust, jak się zapytają skąd ma tak piękne kolczyki czy wisiorek, a pidżamą raczej się nie pochwali. Ludzie będą chwalić twój dobry gust, a ona będzie z ciebie dumna
• może masz racje – mruknął – w sobotę czegoś poszukamy
• Amen – odparła reszta
• okey, jeśli mamy tą sprawę wyjaśnioną, to złaźcie z kanapy, bo zaraz Pipka będzie unosić się nad ziemią pod naszym ciężarem
• Lulcia, możesz wyjaśnić? Bo nie rozumiem.
• Nie musisz. GRAMY!
• Tylko pamiętaj – zaczął Pepe
• musimy wygrać – dokończył Fabio, zaczęliśmy grać
• NIE! BŁAGAM! NIE PODRZUCAJCIE MNIE! - krzyknęłam gdy piłkarze podnieśli mnie z kanapy i unieśli w górę.
• Chcieliśmy wrzucić cię do basenu, ale to lepszy pomysł – odparł Pepe
• nie odezwę się do was do końca życia! - zagroziłam – a twoja mama będzie musiała dostać tą pidżamę – wskazałam na Cristiano – i skończą się domowe obiadki
• Dobra, przekonałaś nas – odstawili mnie na ziemię – to co druga konkurencja?
• Może kiedy indziej – wtrącił Kaka
• Dlaczego – zapytaliśmy chórem
• wyjrzyjcie przez okno – wskazał – jest prawie jasno
• no i?
• Jest piąta rano, wiem że trening o 18, ale o 16 mamy być na okresowych badaniach. Dokończymy innym razem.
• Innym razem impreza u Kaki! - krzyknął Marcelo
• ty to wymyśliłeś? - spytał Sergio
• nie, Cristiano mi podpowiedział. - zarechotał
• Myślisz, że to dobry pomysł? - spytał Pepe
• noo, to tak jakbyś zrobił imprezę u mojej babci – dodał Benzema
• różaniec i pieśni, zero piwa – dokończył Mesut
• ale wino mszalne by było – zauważyłam
• to następna impreza....u Cristiano – podsumowali i wyszli przed szóstą. Rozejrzeliśmy się po salonie. Wszędzie puste butelki i puszki po piwie, pudełka po pizzy.
• Jutro? - spytałam Portugalczyka
• tak, idź spać – mruknął całując mnie w czoło
• a ty?
• Ja wyprowadzę Zibo i wracam do ciebie.
• Okey – udałam się na górę – przebrałam i wyjrzałam przez okno
• szukasz kogoś? - spytał obejmując mnie w pasie
• przestraszyłeś mnie – mruknęłam
• przepraszam –szepnął mi na ucho. Podniósł mnie w ślubnym stylu, położył na łóżku – dobranoc kwiatuszku – wyszeptał i pocałował gdy zamknęłam oczy. Po chwili poczułam jak kładzie się obok.
• Cristiano?
• Tak kwiatuszku?
• Zamienisz się stronami? - spytałam odwracając głowę w jego stronę
• pewnie – odparł. Uniósł pościel, by łatwiej było mi przejść, weszłam na Portugalczyka, głowę położyłam na jego klatce, rękoma oplotłam talię, nogi spoczywały między niego.
• Wygodnie ci? - spytałam, umieścił pod głową drugą poduszkę, delikatnie mnie objął
• teraz tak.
• Możemy zawsze tak spać?
• Jeśli tylko chcesz....

 

ubranie Lulu

 

Impreze mamy za sobą i co ta miłość robi z ludźmi....
W środę rozdział na Malinowej Mambie,
a 30.08 dodam 18 rozdział tu:)
Pani Prezes?