Rozdział 18

W poprzednim rozdziale


• przestraszyłeś mnie – mruknęłam
• przepraszam –szepnął mi na ucho. Podniósł mnie w ślubnym stylu, położył na łóżko – dobranoc kwiatuszku – wyszeptał i pocałował gdy zamknęłam oczy. Po chwili poczułam jak kładzie się obok.
• Cristiano?
• Tak kwiatuszku?
• Zamienisz się stronami? - spytałam odwracając głowę w jego stronę
• pewnie – odparł. Uniósł pościel, by łatwiej było mi przejść, weszłam na Portugalczyka, głowę położyłam na jego klatce, rękoma oplotłam talię, nogi spoczywały między niego.
• Wygodnie ci? - spytałam, umieścił pod głową drugą poduszkę, delikatnie mnie objął
• teraz tak.
• Możemy zawsze tak spać?
• Jeśli tylko chcesz....
• Chcę – szepnęłam i zamknęłam oczy powoli zasypiając.
•  
  Z perspektywy Cristiano
•  
  Delikatnie gładziłem jej włosy i plecy. Nie odzywaliśmy się do siebie, po prostu leżeliśmy. Była spokojna miała miarowy oddech, który delikatnie pieścił moją skórę.
• Laurencja – zacząłem – nie zrozum mnie źle....jesteś dla mnie bardzo ważną ...już raczej nie osobą, ale częścią życia. Jeśli nie przeraża cię dzieląca nas różnica wieku, to byłym w niebie móc nazwać cię swoją dziewczyną, szczęściem, miłością, a może później żoną. Nie wiem jak, dlaczego, po prostu skradłaś moje serce, chociaż nie wiem jak mogłaś je skraść, skoro to ty nim jesteś. Pamiętam nasze pierwsze spotkanie, te w Lizbonie, praktycznie nic się nie zmieniłaś, może poza jednym. Każdego dnia widzę cię piękniejszą i każdego dnia uświadamiam sobie czym jest miłość. To ty jesteś miłością....kocham cię.
• Cristiano? - mruknęła zaspanym głosem
• tak kwiatuszku?
• Przepraszam, mówiłeś coś? Bo zasnęłam i nie wiem czy mi się śniło, czy może coś mówiłeś, chyba że mówisz przez sen – wypowiadając ostatnie słowa zaśmiała się
• nic nie mówiłem – odparłem
• serio? Bo masz inny głos.
• Śpij mała, bo będziesz mieć worki pod oczami.
• Co? - zdziwiła się
• po prostu śpij
• dobranoc misiu – szepnęła
• dobranoc – pocałowałem ją w głowę i zamknąłem oczy odpływając w krainę Morfeusza.
  Z perspektywy Lulu, południe
• Cristiano – po raz  kolejny szturchnęłam chłopaka – Cristiano wstawaj!
• Moment mamo – wymamrotał
• Cris, obudź się. - do sypialni przydreptał Zibo, wskoczył na łóżko i zaczął lizać Cristiano po twarzy – yhmm...Lulu nie teraz....przestań...Lulcia....dokończymy innym razem....muszę...iść...Lulu ja mam trening
• no właśnie, masz trening – powiedziałam, otworzył oczy, zrobił dziwną minę – dzień dobry
• czy...yhmm...to był Zibo?
• Ehe – przytaknęłam – chcesz kawy?
• Żartujesz? - spytał
• ale z kawą, czy...
• to byłaś ty!
• Nie, nie mam nawyku lizania ludzi po twarzy, by ich obudzić.
• O boże – mruknął
• to ty idź się zdezynfekować, bo ja cię nie pocałuję – wyjaśniłam – zrobię ci kawę.
• Jak chcesz – wstał i poszedł do łazienki
• co chcesz na śniadanie?
• Umiesz zrobić jajecznicę? - spytał wychylając głowę przez drzwi, przytaknęłam – to cudownie – odparł i posłał mi buziaka. Zeszłam na dół, wyjęłam z kieszeni telefon i zadzwoniłam do Hani.
• Nie możesz dziś z nami iść? - spytała
• nie o to chodzi – odparłam - idę z wami, tylko musisz mi pomóc
• co się dzieje?
• Z ilu jajek zrobić jajecznicę.
• Z tylu ilu zjesz. - zaśmiała się
• ale to nie dla mnie – wyjaśniłam
• uuu....śniadanko po upojnej nocy?
• Mów. - warknęłam
• co robisz? - spytał Cristiano
• kurwa – szepnęłam – okey, to wyślij mi sms'a o której i gdzie się spotykamy – uśmiechnęłam się do Portugalczyka, który miał na sobie tylko ręcznik – cześć.
• Obgadujesz mnie? - zaśmiał się
• nie. Szybko ci poszło.
• Normalnie – wzruszył ramionami – co ze śniadaniem
• nie mogłam znaleźć patelni. A poza tym nie wiem z ilu jajek zjesz jajecznice.
• Rozumiem, tu masz patelnie – wskazał na szafkę i wyciągnął jedną
• dziękuję – otworzyłam lodówkę – z 10 wystarczy?
• Co? - zadziwił się
• jajecznica, z 10 jajek.
• Ktoś z nami jeszcze je?
• Nie, no co ty. Tylko dla ciebie. - uśmiechnęłam się
• Aha
• jesteś mężczyzną, to więcej zjesz.
• Wiesz co kwiatuszku? - spytał przytulając się do moich pleców – zjedzmy na mieście.
• Nie otruję cię.
• Wiem, ale praktycznie jest pora obiadowa. - obrócił mnie przodem do siebie i schylił
• o! wiadomość od Hani – posłałam mu uśmiech – z tym obiadem, a właściwie śniadaniem, to jestem z Hanią umówiona na 16, a ty....
• spokojnie wyrobimy się – mruknął w moje usta
• to może pójdziesz się ubrać, co? Chyba, że masz zamiar paradować w samym ręczniku.
• Zaraz – odparł nie odrywając się ode mnie
• teraz – powiedziałam – też się muszę przebrać.
• Dlaczego?
• Mam na sobie tylko twoją koszulkę.
• I bardzo ładnie wyglądasz – uśmiechnął się – tylko jak podnosisz ręce to widać ci pośladki
• głupek – mruknęłam i weszłam na górę. Po chwili dołączył do mnie Cristiano, usiadł za mną i przytulił się do moich pleców
• Co kwiatuszku?
• Gdzie masz komputer? - spytałam odwracając się do niego
• po co ci komputer skoro masz mnie?
• Okey, to podaj mi temperaturę, prędkość wiatru, ciśnienie atmosferyczne i jaka będzie pogoda za kilka godzin, czy będzie burza i padnę ze strachu.
• Przepraszam, zapomniałem.
• Nie masz za co. Po prostu dziwnie się chmurzy. Może to chwilowe – wzruszyłam ramionami. Przyniósł już włączony komputer i położył na przeciw mnie
• idę się ubrać – mruknął całując mnie w głowę. Kiedy wrócił siedziałam na łóżku, czekając na Cristiano – gotowa?
• Tak – mruknęłam – ale masz tapetę ustawioną
• ładnie wyszłaś – zaśmiał się
• tak, jak robiłeś mi wąsy z pałeczek.
• A ty w tym czasie pakowałaś mi sushi do ust. - odparł – chodź – podał mi rękę i wyszliśmy z domu. Pol godziny później siedzieliśmy w małej restauracji, zamówiliśmy. Rozmowę przerwał nam telefon od taty.
• Odbierz – ponaglił Portugalczyk
• cześć tato.
• Gdzie jesteś?
• W restauracji, jem obiad.
• Ze znajomymi?
• Tak, a dlaczego pytasz?
• Po prostu, cieszę się że masz towarzystwo. A co dziś będziesz robić
• tato, co się stało? Nigdy nie zadawałeś mi takich pytań jak mama.
• Przepraszam, po prostu jesteś sama w obcym państwie, martwię się
• nie jestem sama. - odparłam patrząc na Cristiano
• faktycznie jest Hania. - zaśmiał się – bądź grzeczna kocham cię , pa.
• Cześć – rozłączyłam się
• kiedy twój tata wraca? - spytał
• za...3 dni! A mama za 11.
• a co robi? - spytał – jeśli...
• jest aktorką teatralną, czasem jest reżyserem.
• Rozumiem -zjedliśmy, po uregulowaniu rachunku przez Cristiano, wsiedliśmy do samochodu – gdzie mam cię zawieźć?
• Do Hani – uśmiechnęłam się do niego, zatrzymał się na parkingu pod mieszkaniem mojej przyjaciółki
• to daj buziaka i zmykaj -przyciągnęłam go do siebie i zatopiłam się w jego słodkich ustach. Na początku całował delikatnie, lecz z każdą chwilą jego pocałunki były coraz bardziej zachłanne – fajny ten buziak
• masz na zapas – wzruszyłam ramionami i wyszłam. Nie odjechał tylko otworzył okno ze swojej strony i delikatnie wychylił głowę. Podeszłam, pocałowałam go – już nie wrócę. Idę prosto do Hani – oświadczyłam
• nie wątpię, poczekam aż wejdziesz. - udałam się w stronę wejścia, a Cristiano zawrócił auto – cześć kwiatuszku – krzyknął gdy otworzyłam drzwi
• pa doniczko – odkrzyknęłam, weszłam po schodach na górę, gdzie czekała już na mnie Hania, przywitałyśmy się i usiadłyśmy przy stole kuchennym ze szklankami schłodzonej lemoniady – o której wychodzimy? - spytałam
• trening zaczyna się o 16....
• właściwie to trening zaczyna się o 18, bo o 16 mają jakieś badania i coś tam jeszcze. - wyjaśniłam – jak chcesz to zadzwonię i dowiem się dokładniej
• nie no co ty. Tadek od wczoraj chodzi jak naładowany, o niczym innym nie mówi. Powiedział, że koniecznie chce zdjęcie chociaż z jednym zawodnikiem.
• Da się załatwić – zaśmiałam się
• oczywiście, jeśli wcześniej nie straci przytomności z nadmiaru wrażeń – wyszliśmy z mieszkania po 16, niespełna godzinę później szliśmy w stronę ośrodka treningowego. Po zwiedzeniu pomieszczenia jakim jest łazienka udaliśmy się w stronę murawy, na której mieli ćwiczyć piłkarze, wybiegli w tym samym czasie gdy usiedliśmy na trybunach.
  Z perspektywy Cristiano
• Trenerze, zostanę dziś na siłowni – powiedziałem
• dobrze, tylko krzywdy sobie nie zrób – zaśmiał się
• dlaczego mam zrobić sobie krzywdę?
• Niby ćwiczysz, a myślisz o niej. - zauważył. Wszedłem do pomieszczenia, w którym ćwiczył Rafa, Fabio, Kaka i Xabi.
• Czy to, aż tak widać? - spytałem sam siebie
• widać, widać – mruknął Kaka siadając obok
• powiedziałem to głośno?
• Nie, ale wiem co masz na myśli. Nie zrozum mnie źle, ale powinieneś powiedzieć jej co czujesz, czy chcesz byście byli razem, czy to tylko przyjaźń i chwilowe zauroczenie.
• Właściwie...to my jesteśmy razem. Tak mi się wydaje.
• No dobrze, a powiedziałeś jej co do niej czujesz?
• Powiedziałem – mruknąłem
• i co ona na to? - napiłem się wody i spojrzałem na niego
• właściwie, to nie wiem.
• Zwiałeś? Odurzyłeś ją?
• Nie – przerwałem
• to co?
• Kiedy mówiłem, to nie wiedziałem że śpi, obudziła się po wszystkim...dobra. Dzięki, czas wziąć się za trening.
  Z perspektywy Lulu
• Czy mi się wydaje, czy mój chłopak zaraz zaślini sobie aparat? - spytała Hania
• Nie widzę Cristiano – mruknęłam
• ja też, myślisz, że coś mu się stało? - spytał Tadek odwracając się do nas
• wypluj to! - krzyknęłam
• spokojnie, może to tylko kontuzja – wtrąciła Hania
• CO? - spytaliśmy razem
• żartujesz? - zaczął Tadek
• właśnie, przecież to mój Cristiano.
• Jak to twój? - zdziwił się Tadek – w sensie, że ulubiony zawodnik?
• Coś w tym stylu – odpowiedziała Hania
• wy się tylko na ciało patrzycie.
• Widziałeś jego oczy? - spytałam – a poza tym to świetny facet. Przyjacielski i zawsze jest gdy go potrzebujesz. - wyjaśniłam
• a mówiłaś, że to ja mam manie na jego punkcie.
• Chodźcie, pójdziemy w stronę siłowni – zaproponowałam - może tam spotkamy jakiegoś piłkarza.
• Oby, bo nie po to ładowałem trzy pary baterii – zeszliśmy z trybun, gdy przechodziliśmy Marcelo, Sergio i Mesut biegli obok, uśmiechnęłam się i pomachałam im, odmachali, a Marcelo teatralnie posłał mi buziaka. Wszystko widział Tadek, który patrzył na wszystko z niedowierzaniem. Kiedy podeszliśmy do budynku przez oszkloną ścianę zauważyłam Cristiano ćwiczącego na bieżni. Stanęłam do niego przodem i wystawiłam język, zauważył mnie i też pokazał język, zaczęliśmy stroić do siebie różne miny – co robisz? Przecież to Cristiano Ronaldo.
• Wiem kim jest – mruknęłam. Zszedł z bieżni i machnął do nas ręką i wskazał w jedną stronę – co on robi?
• Chyba chce byśmy tam poszli. - powiedziałam – chodźcie – gdy byliśmy przy drzwiach, te się otworzyły i wychylił się zza nich Cristiano
• a ty do kogo? - zwrócił się do mnie
• do doniczki – powiedziałam, na co uniósł jedną brew – odsuń się, chcę wejść
• za buziaka -wyszczerzył się
• dziś limit wyczerpałeś.
• Kwiatuszku?
• Co?
• a temu – wskazał głową na Tadka – co się stało? – spojrzałam na chłopaka, który patrzył na Cristiano z niedowierzaniem.
• To jest Tadek, chłopak Hani.
• Cześć, jestem Cristiano – podał mu rękę
• to wy się znacie? - spytał
• oczywiście.
• Załatw mi autograf! - krzyknął na tyle głośno, że zleciała się reszta piłkarzy, którzy ćwiczyli na siłowni.
• Myślę, że.....
• LULCIA! - przerwał mi Marcelo – przyszłaś mnie odwiedzić? Prawda?
• Oczywiście – zaśmiałam się
• pięknie wyglądasz – pochwalił mój strój – zawsze pięknie wyglądasz
• nie pozwalaj sobie – zagroził Portugalczyk
• w przeciwieństwie do ciebie Marcelo powiedział, że ładnie wyglądam.
• Dlaczego oni cię znają? - spytał Tadek – kim oni właściwie dla ciebie są?
• Panowie – zaczął Kaka – uspokójcie się. Cześć jestem Kaka, to jest Rafa, Fabio, Marcelo, a tam idą Karim, Mesut, Iker, Sergio...
• ale ja was znam. Hania, gdzie jest mój plakat?
• Bo ja wiem, pewnie zostawiłeś w domu – wzruszyła ramionami.
• Co? to jak ja dos...
• spokojnie – przerwałam mu – Cristiano?
• Co?
• kultury buraku – szturchnął go Marcelo – to dziewczyna, a na dodatek Lulcia. Co możemy dla ciebie zrobić?
• Załatwisz jakiś duży plakat, czy coś w tym stylu, byście mogli się podpisać?
• To może koszulka? - spytał Kaka
• to może jedno i drugie? - zaproponował Fabio
• a ja mam lepszy pomysł – wtrącił CR – po treningu pomyślimy, jedź ze znajomymi a ja coś przygotuję i ci przywiozę.
• Super.
• A zdjęcia?
• FOTA GRUPOWA! - krzyknęłam, piłkarze bez słowa ustawili się wokół moich przyjaciół. Pożegnaliśmy się i wróciliśmy do domu Hani i Tadka. Chłopak przez całą drogę nie odezwał się do nas słowem dopiero w domu kiedy usiedliśmy przy stole zadał mi pytanie.
• Właściwie to kim jest dla ciebie Ronaldo? I reszta?
• Marcelo to mój przyjaciel, reszta to znajomi – wyjaśniłam
• a Ronaldo? - spytał
• powiedz mu – szepnęła – nie powie nikomu
• przecież wiem.
• Najwyżej zemdleje – wzruszyła ramionami
• Cristiano i ja....jesteśmy razem – odpowiedziałam
• co? w sensie....że...ty i on...to...yhmmm
• jesteśmy parą.
• O cholera – westchnął – i ja się dopiero teraz dowiedziałem?
• Nie przeginaj – syknęła Hania
• dobra – podniósł ręce w geście obronnym – idę do chłopaków. Cześć
• tylko....Tadek! - krzyknęła za nim Hania
• wiem, pominę związek Lulu. - Tadek wyszedł, a my spędziłyśmy wieczór na rozmowie, gdy wyszłam z budynku zauważyłam samochód Cristiano, wyjęłam z kieszeni telefon, nie dzwonił, wsiadłam do środka
• długo czekasz?
• Nie, jakiś kwadrans – uśmiechnął się – w bagażniku mam gadżety dla twojego znajomego.
• To pójdę zanieść
• pójdziemy – poprawił. Wysiedliśmy z samochodu, na schodach spotkaliśmy Tadka, który tym razem nie zaniemówił. Gdy przejeżdżaliśmy obok mojego domu, Cristiano nagle się zatrzymał
• co jest?
• Światło – mruknął
• do cholery, Cristiano co się dzieje?
• Światło pali się w salonie – mruknął
• myślisz, że to Karol – spytałam szeptem
• nie bój się, jestem przy tobie
• Cristiano, nie znasz go to psychopata....delikatnie mówiąc
• chodź – wysiedliśmy z samochodu i udaliśmy się w stronę drzwi, cały czas trzymałam Cristiano za rękę i szłam za nim, drzwi były otwarte, weszliśmy do środka, w salonie włączony był telewizor – Cristiano, proszę wyjdźmy stąd – szepnęłam wtulając się w jego plecy
• nie ma opcji – odparł
• Laurencja? - usłyszałam znajomy głos – co on tu robi?

Ubranie Lulu

 

kto to będzie?
Cristiano, wiesz?

 

Pewnie Prezes już się domyśla.

W środę Malinowa Mamba Naughty Girl i Mesut

a za tydzień 19.Coś mi się wydaje, że 20 rozdział nie będzie tym ostatnim...

do zobaczenia:)